Venne
Portret Venne
Interview Venne
Venne van Nieuwpoort
Geboortedatum
20 februari 2004
Woont met
vader Hans, moeder Heleen, zusje Lava en tot afgelopen Kerst mijn pleegbroertje Stef
Lievelingskleur
baby lichtblauw
lievelingssnoep
zure zuurtjes
Wat zal je missen aan het Wespennest
dat het vertrouwd is
Wat zal je niet missen aan het Wespennest
Liedjes zingen in de hal
Wat is je lievelingsplek in Amsterdam
langs het IJ, waar ik soms ga wandelen met mijn moeder
Wat was je mooiste vakantie
Italië
Naar welke school ga je
het 4de gymnasium
Ik snap zelf ook niet wat de kleur van mijn ogen is
‘Op de selfie zie je mij aan zee op een vakantiefoto, net voordat de zon onder gaat. Ik snap zelf ook niet helemaal wat de kleur is van mijn ogen, want ze zijn alle kleuren; soms groen, maar ook blauw of grijs.
Het liefste ben ik in mijn slaapkamer of op de bank in de woonkamer waar ik graag Duckies lees. Mijn slaapkamer is op zolder. Het is er heel gezellig met een hangmat, een hoekje met kussens en een kaptafel. Ik kan niet te veel wiebelen in de hangmat want anders kom ik tegen mijn bureau en mijn bed aan. Op mijn kaptafel staan elfjes die ik ooit verzameld heb, fossielen en groene stenen die in het water liggen, zodat ze mooi glanzend blijven.
Ik vind best wel veel dingen leuk. Ik speel cello, zit op tennis, ga naar yoga en vind lezen leuk. Boeken van Thea Beckman en Tonke Dragt, en ik lees nu de boeken van Harry Potter voor de tweede keer.
Op de foto van vroeger ben ik twee of drie jaar. Ik zat nog niet op het Wespennest. Toen ik op het Wespennest kwam, vond ik het best een beetje spannend. Ik kan me nog herinneren dat ik voor mezelf spelletjes verzon, zoals spelen met takjes, zodat ik niet met andere kinderen hoefde te spelen.
Wel kende ik Jiske en Iris al van de crèche. Er is een foto waar we met elkaar in de box liggen! Ik vond het niet gezellig dat Jiske in groep twee een klas over sloeg. Later sloeg ik ook een klas over, zodat we nu toch allebei in groep acht zitten. Soms weet ik niet met wie ik moet spelen, omdat mijn vriendinnen in groep zeven en in groep acht zitten, maar ze niet met elkaar spelen!
Om de twee jaar gaan we met heel veel families en kinderen die elkaar nog van de crèche kennen een weekend weg. We noemen het Pinjum. Ik weet ook niet waarom; Pinjum is gewoon ons weekend!
Later wil ik archeoloog worden. Verhalen uit de geschiedenis vind ik spannend, vooral over de oertijd, over dinosauriërs bijvoorbeeld. Ik verzamel schelpen en vooral fossielen. De vormen zijn zo mooi. Ik heb wel negentig fossielen. Ik heb ze op het strand gevonden. Ze zijn heel klein en allemaal verschillend.
Het lekkerst vind ik patatjes met ketchup. Maar sinds ik vegetariër ben niet meer met een frikandel of kroket. Op het strand in Spanje zagen we een vis die gevangen was door vissers, en half in het water en half op het strand lag en wel drie uur vocht voor zijn leven om vervolgens toch dood te gaan. Dit vonden mijn zusje en ik zo zielig. Sindsdien zijn we vegetariër. Aardbeien met suiker en blauwe bessen vind ik ook heel lekker!
Sinds ik vegetariër ben, eet ik patatjes zonder frikandel
Mijn knuffels vind ik lief. Er staan drie knuffels op de foto; eentje is heel kleurig en gewoon rond met alleen ogen en een flapneus en heeft de naam Binnie Balz, een andere knuffel is een ijsbeer en heet Coco, en ik heb al sinds mijn geboorte twee hondjes die gewoon ‘hondjes’ heten. Ze liggen in mijn bed maar vallen er altijd uit. Verder doe ik er niets mee.
Het is raar om van jezelf iets te zeggen waar je trots op bent. Ik heb een foto van mijn haar gemaakt. En als ik iets moet noemen buiten mezelf ben ik er trots op dat ik in een veilig land ben geboren. Ik vind het stom dat er altijd oorlog is. Ik begrijp dat niet en wordt er verdrietig van, daarom kijk ik niet meer naar het Jeugdjournaal.’