Niko
Portret Niko
Interview Niko
Niko Maatman
Geboortedatum
20 februari 2003
Woont met
vader, moeder en zusje Julan
Lievelingskleur
mintgroen en babyblauw
lievelingssnoep
winegums
Wat zal je missen aan het Wespennest
de kinderen
Wat zal je niet missen aan het Wespennest
het werken
Wat is je lievelingsplek in Amsterdam
het Noorderpark
Wat was je mooiste vakantie
Thailand
Naar welke school ga je
Gerrit van der Veen
Als ik mijn zusje zie, dan zie ik mezelf
‘Een selfie moet snel genomen worden, als een moment uit je leven. Daarom vind ik deze goed gelukt en ik sta er ook wel leuk op . Ik maak niet zo vaak een selfie, soms als ik me verveel of als ik met een vriendin ben; lekker gek.
We gaan over een paar weken verhuizen naar een woonboot. Mijn kamer komt op de laag die in het water ligt, met een zijraam dat ook gelijk een nooduitgang is. Of er nog een mintgroene muur in komt, weet ik nog niet. Later wil ik ook op een woonboot wonen. Je kunt namelijk zo het water inspringen als je dat wilt. En de buurt waar ik straks ga wonen is super gezellig, daar wil ik nooit meer weg.
Ik wilde vroeger in een dierenpark gaan werken, omdat ik toen heel erg van dieren hield. Ik wilde toen thuis ook heel graag een dierentuin en speelde dat ik een dier was. Daarna wilde ik fotograaf worden of kledingontwerpen, het verandert de hele tijd. Dus ik weet eigenlijk niet wat ik later wil worden. Ik zie het wel.
Toen ik klein was, ging ik met mijn opa en oma op vakantie naar Zeeland. Omdat het koud was, deed ik het vest van mijn oma aan. Ik wilde enthousiast doen op de foto maar deed ook mijn ogen dicht tegen de zon. Nu lijk ik op een stokstaartje, dat is wel grappig.
Ik heb dit truitje net nieuw en vind hem erg leuk, daarom heb ik hem op de foto gezet. Vroeger vond ik winkelen stom maar nu vind ik het heel leuk om samen met mijn moeder de stad in te gaan. We kiezen kleding dan samen uit. We hebben helemaal niet dezelfde smaak, mijn moeder houdt meer van jurken dan ik.
Ik heb een foto van de hal gemaakt omdat dat voor mij typisch Wespennest is. Ik ben gewend om in de hal te zitten, voor mij is dat heel gebruikelijk en vertrouwd. Niet perse heel leuk maar wel gezellig met z’n allen bij elkaar.
Tonijn is een bedreigde diersoort en daarom ben ik tegen tonijn eten. Als je nu tonijn eet is er straks misschien geen tonijn meer en daar doe ik dus niet aan mee. Het is wel moeilijk want tonijn is heel lekker. Verder eet ik alles, ik vind het wel het fijnst als het biologisch is. Mijn lievelingseten is sushi. Dat heb ik ook zelf weleens samen met mijn vader gemaakt. Maar ik kook niet zo veel hoor. Ik maak wel eens pannenkoeken en kan ook taarten bakken.
Later wil ik ook op een woonboot wonen
Vroeger was er een klein olifantje geboren in Artis en daar is toen een boekje over gemaakt. Ik was helemaal fan van hem, hij was een superleuk olifantje [dier]. In Thailand heb ik op een olifant gereden en toen had ik ook allemaal olifantendingen gekocht. Ik had kleine portemonneetjes met olifantjes er op en een knuffel. En eigenlijk komt het ook een beetje door mijn oma. Ze verzamelt al heel lang kleine olifantjes van steen, ijzer of hout en daar kijk ik heel vaak naar. Ik spaar niets, nou, ik spaar wel van die sneeuwballen. Een glazen bol met sneeuw erin, maar daar heb ik er maar vier of vijf van. Ik kom er niet goed mee vooruit.
Ik ben heel trots op mijn zusje, ze doet het goed op school en is lief en doet gezellig thuis. Ze lijkt op mij, als ik haar zie dan zie ik mezelf. Ze heeft ook al haar zwemdiploma B, daar ben ik ook heel trots op.’