‘Op mijn selfie sta ik zoals ik gewoon ben. Ik ben rustig en ik lach veel, ik word heel snel melig. Ik ben wel een beetje op mezelf. Ik speel niet heel vaak samen want ik vind het het fijnst om te lezen en te schrijven thuis. Maar ik ben wel een goede vriendin, want ik vind het niet leuk als vriendinnen elkaar zomaar dumpen en dat doe ik dus ook niet.

Op de foto van vroeger ben ik te zien in Frankrijk, bij het huis van opa en oma bij het zwemplekje in de rivier. Het huis is vlakbij een leuk Frans dorpje, Les Vans, waar we naar de markt gaan om lekkere dingen te kopen zoals stokbrood en tapenade.

M’n moeder koopt vaak kleding voor me op rommelmarkten. Ik hou helemaal niet van shoppen maar m’n moeder weet altijd wel een beetje wat ik wil, zoals het t-shirt op de foto. Op de rommelmarkten in Frankrijk kijk ik graag bij de boeken, ook al zijn het Franse boeken, ze zijn vaak oud met mooie kaften en dat vind ik leuk om naar te kijken.

De boekenkast op de foto staat voor wat ik later wil worden: schrijver. Ik schrijf nu al veel verhalen. Ik heb meegewerkt aan het programma Titaantjes en heb daar het advies gekregen van een schrijver. Hij heeft me geleerd dat ik verhalen pas af hoef te maken als ik zover ben dat ik ze af wil maken, dus ik maak me nu geen zorgen meer over het einde van mijn verhalen. De mooiste boeken in mijn boekenkast zijn De rode zwaan, de Hart van inkt-trilogie en de boeken van Astrid Lindgren. Boeken zijn fijn om achter weg te kruipen: ze geven je een tweede werkelijkheid en ik geniet van de mooie zinnen.

Een aantal van mijn verhalen gaan over paarden want daar hou ik erg van. De knuffel op mijn bed is dan ook een paardje. Ik heb een fijne kamer. Het is er vroeg licht en dat vind ik prettig want ik ben een ochtendmens. Mijn kamer is anders geworden na de verbouwing, ik ben blij met het resultaat, maar een verbouwing op zich vind ik niet fijn. Het duurt zo lang en het is nooit af.

Ik ben trots op Pluk omdat ze kleine poesjes heeft en die zijn erg leuk

M’n kamer is echt m’n eigen plekje en mijn poes Fiep komt iedere avond lekker op het voeteneind van m’n bed liggen. Ik kan mijn voeten dan niet meer zo goed bewegen, want Fiep is schrikachtig en houdt niet van onverwachte bewegingen. We denken dat dat komt omdat haar zintuigen niet goed werken, zoals horen en zien. De andere poes heet Pluk en is heel anders, die durft juist veel en is erg slim. Ik ben trots op Pluk omdat ze kleine poesjes heeft. Fieps naam past goed bij haar vind ik, ze is natuurlijk vernoemd naar Fiep Westendorp die de tekeningen heeft gemaakt  voor de boeken van Annie M.G. Schmidt.

Tekenen is ook één van mijn hobby’s. Ik zit op tekenles en ik kan het best goed. Ik teken vaak poppetjes. Die poppetjes zijn meestal personages uit mijn verhalen, omdat ik goed wil weten hoe ze eruit zien. Ik zit ook op dansles, yoga en pianoles. Ik zou wel op paardrijles willen, dat lijkt me echt heel leuk.

Ik hou ook erg van dingen bakken samen met mama. Ik doe het niet zo vaak, maar mijn moeder bakt wel vaak de koekjes van de foto. Ik heb zelf een keer risotto gemaakt. Wij eten thuis heel gevarieerd, we eten gerechten uit allerlei landen zoals roti of Thais, dat komt omdat papa heel veel reist. M’n lievelingseten is toch wel pizza en tortellini. Lekker Italiaans.’