‘Dit interview moet over taekwondo gaan. Dat is een heel erg leuke sport. Het is mijn levenssport. Mijn buren zaten erop en ik ben een les mee gaan doen bij de kleintjes. Ik was nog te jong voor de groteren, maar mocht daarna meteen door. Ik heb nu de groene band. Dat is ongeveer op het midden voor de zwarte band. Ik heb al 27 toernooien gespeeld en heel veel daarvan gewonnen.  Ik speel vaak in België. Ik ben geselecteerd voor het WK in de categorie S11 onder de vijftig kilo. Ik vind het heel erg bijzonder om als enige Nederland te mogen vertegenwoordigen. Het is echt een eer. Eigenlijk mag dat pas als je de zwarte band hebt.

Ik ga in Rimini in Italië drie dagen knallen en lekker zwemmen. Na het WK kom ik alleen nog maar terug om door de poortjes te lopen. Op mijn kamer hangt een plank met aan elk haakje vijf  medailles. Ik heb 28 medailles en op de foto zie je drie bekers, maar ik heb er nu vier. Op het NK werd ik tweede. Mijn club heet Chung –Mu, een hele kleine club. Ik train drie keer in de week, soms vaker.  Zelfs op Moederdag  ga ik trainen. Mijn zusje wil nu ook op Taekwondo.

Ik wil graag in de beveiliging gaan werken als bodyguard. Ik wil graag mijn sport gebruiken om belangrijke mensen te helpen en te verdedigen. Mijn taekwondo lerares, de baas van mijn club,  is ook beveiliger. Ik wil eerst veel geld verdienen zodat ik een eigen taekwondo club kan kopen. Dan wil ik ook taekwondo meester worden. Bij taekwondo moet je 24 loopbewegingen leren. Ik ben nu bij de zesde. Dat is niks voor mij. Het is heel lastig om het te onthouden. Maar als je iets niet kan, moet je doorgaan. Ik ga altijd door.

Mijn lievelingskledingstuk is mijn taekwondo pak.

De hal is typisch Wespennest en een mooie plek voor een selfie. Ik weet niet wat voor iemand ik ben.  Ik kan daar geen antwoord op geven. Daar moet ik over nadenken. Ik ben een druk iemand.  Ik ben altijd zenuwachtig voor een optreden en oefen heel hard, maar struikel dan toch over mijn woorden. Ik vind het leuk om grapjes te maken. En ik train tot ik erbij neerval. Met de hal heb ik het wel gehad. Dat ga ik echt niet missen.

Mijn lievelingsknuffel is  Donkey Kong. Ik slaap er altijd mee. Ik had eerst een doekje waar ik mee sliep. Maar toen ik ongeveer 2 jaar oud was,  ging ik naar de kermis en wilde ik dat aapje.  Tobey’s broer Jamie heeft hem uit de grijpmachine gehaald voor mij. Sindsdien slaap ik er altijd mee.

Ik vind karten heel erg leuk, bijvoorbeeld bij Linnaeushof.  Ik ga ook regelmatig naar Raceplanet met het gezin of vrienden. Of we gaan naar Limburg om te racen.

Als je iets niet kan, moet je doorgaan. Ik ga altijd door

Mijn kamer is een hele fijne plek.  Hij is op zolder. Ik word daar niet gestoord en kan daar lekker met vrienden gamen, dan stoor ik mijn zusje niet.  Een nadeel is dat ik al die trappen moet oplopen. Mijn Wii vind ik nu stom. Ik heb er vier jaar lang mee gespeeld maar nu speel ik op mijn PlayStation. Mijn Wii  mag weg.

Laatst gingen we gezellig met het gezin en mijn oma wokken in Purmerend. Ik ging daar helemaal los bij het nagerecht: donuts, spekkoek en muffins. Ik moet minderen met snoep. Ik wil niet echt zwaarder worden, want dan kom ik voor taekwondo uit in een zwaardere categorie boven de vijftig kilo.’