‘Mijn lievelingsdier is Arie, mijn kat. Hij is echt heel gek. De dierenarts zegt dat hij stress heeft en daardoor een kale kont. Dat gaat eigenlijk nergens over, want hij ligt de hele dag op mijn bed. Hij is nooit echt een schootkat geweest. Nu wordt hij dat een beetje en gaat heel onhandig op schoot liggen. Dan valt hij er iedere keer weer af. Dat is heel schattig.

Mijn eerste herinnering is het ziekenhuis. Ik heb een heupluxatie, dat is als je zonder heupkom bent geboren. Je kunt dan je been niet bewegen. Toen ik negen maanden was, hebben ze veel geprobeerd. Veel werkte niet maar ze hebben uiteindelijk mijn spieren over mijn heup getrokken. Dat werkte wel. Ik moest best lang een spreidbroek, een rode. Ik heb nu wel een beenlengteverschil, het geopereerde been groeit sneller. Als ik niet een zooltje van anderhalve centimeter draag, kan ik pijn krijgen. Ik had ooit een zooltje van tweeëneenhalve centimeter. Ik weet niet anders. Het lijkt me alleen niet handig als ik een split ga doen.

Hockey is mijn hobby én mijn sport. Ik zit er drie jaar op en vind het heel erg leuk. Ik speel maar ik keep ook wel vaak. Het team waar ik nu in zit, vind ik wel het leukste met een coach die hele leuke teamuitjes organiseert. Ik ben best wel fanatiek maar ik kan ook prima tegen mijn verlies.

Deze knuffel heb ik pas net gekregen als geluksbrengertje voor de Cito-toets. Van Suus, dat is mijn beste vriendin. Zij zit bij Belinda. Bij de kleuters en middenbouw heb ik bij haar in de groep gezeten. En we zaten ook bij elkaar op de crèche. We waren onafscheidelijk en toen moesten we allebei naar een andere klas. Maar het was uiteindelijk wel goed. Want ik maakte ook wel veel nieuwe vriendinnen en zij ook. Gelukkig heeft zij ook vwo en wil ook naar het Barleus. Dat zou wel heel leuk zijn. Ik kan heel erg met haar lachen en ik vertrouw haar.

Ik ben trots op onze vriendschap. We hebben nog nooit ruzie gehad. Ik zie haar bijna elke dag. We hebben elkaar een keer vijf weken niet gezien en toen hebben we elkaar zo gemist. Ik wil altijd vriendinnen met Suus blijven.

Mijn lievelingseten is pasta pesto. Ik kook wel samen met mijn vader. Hij kan heel lekker koken. Hij kookt vooral Indonesisch, omdat hij ook Indonesisch is. En ik dus ook een beetje. Ik merk er niet echt iets van. Ik wil wel heel graag naar Indonesië. Misschien over twee jaar als ik beter tegen warmte kan. Bij meer dan 35 graden kan ik snel flauwvallen.

Ik ben trots op mijn vriendschap met Suus

Ik kan echt niet tegen nagels vijlen. Ook niet als mijn moeder het naast me doet. Ik vind het heel naar voelen en het klinkt ook heel naar. Alsof je met je nagels over een krijtbord gaat. Ik knip ze gewoon.

Ik wil graag naar het Barlaeus en dan afstuderen. En nu denk ik eraan om dokter te worden. Dan kun je mensen helpen en ik kan goed tegen bloed. Maar ik weet het nog niet zeker.

Ik ben een doorzetter. Met alles wat ik doe. Ik ben ook wel iemand die net iets te lang doorgaat. Ik ben iemand die heel veel doet en alles in één dag propt. Ik vind het heel leuk om dingen met mijn vriendinnen te doen.’