‘Op de selfie zie je mijn pet en al mijn medailles en foto’s bij elkaar. Dit is een gezellig hoekje in mijn kamer waar ik oude dingen bewaar.

Ik heb allemaal jongensdingen in mijn kamer en ook voetbalkussens van Ikea om mee te voetballen. Het grote bed is ook heel fijn. Mijn zussen zijn wel oké. Over twee jaar ben ik, denk ik, wel sterker en groter dan ze. Dan kan ik ze eindelijk in elkaar vouwen tijdens het stoeien.

Later wil ik heel graag kok worden. Ik vind het leuk om eten te maken.  Ik kan zelf al een Indiaas gerecht maken met kip, broccoli en rijst. Als kok moet je heel gedisciplineerd werken, goed  en een beetje snel. Maar niet te snel, beter een goed gerecht en een beetje langzaam, dan een slecht gerecht en heel snel. Het lijkt me helemaal niks om in een kantoortje te zitten achter een computer. Ik zou misschien ook wel gymleraar willen worden.

Ik heb het voetbalshirt van Ajax voor mijn elfde verjaardag gekregen. Op de rug staat mijn eigen naam. Ik draag hem elke week tijdens de training. Mijn favoriete spelers van Ajax zijn Milik, Kishna en Sinkgraven. Milik is een hele goede spits, Sinkgraven passt veel en Kisna heeft heel veel trucjes. Zelf sta ik overal in de verdediging, dus links back, centraal en achter. Ik kan goed mensen opzij zetten want ik ben sterk en ik hap niet zo snel.

Als het voetbalseizoen is afgelopen, ga ik hardlopen. Dat is goed voor mijn conditie. Maar eigenlijk vind ik het best wel saai. Tijdens de zomervakantie in Canada ging ik in de bloedhitte twee keer per week trainen. Ik heb samen met mijn vader de Dam tot Damloop vier mijl gelopen vorig jaar. Dat ging heel goed. Ik heb ook de Ajax Run gelopen, voor mensen met een handicap. Die is eigenlijk het gezelligst.

Later wil ik heel graag kok worden.

We waren op vakantie in Indonesië en toen heb ik op een olifant gezeten. Dat was heel gaaf en ook een beetje eng,  want hij wiebelde een beetje. Dat was een fantastische ervaring en daarom is de olifant mijn lievelingsdier.

Mijn knuffel kreeg ik tijdens een bezoek aan Disneyland. Daar gingen we naartoe omdat ik een hele zomervakantie elke dag twee sommen had gemaakt, zes weken lang. Dat heeft heel erg geholpen bij het rekenen. Ik nam hem niet mee naar kamp,  want dan kan hij vies worden of kapot gaan. Dat zou ik wel zonde vinden.

School is voor mij het voetbalveld, daar ben ik het liefst. Ik heb er een gedicht over gemaakt:

Het voetbalveld, op school
2 doelen, 1 veld
gejoel van alle kanten
Het voetbalveld, op school
pak de bal, zweeft er rond
geschoten, gerend, gevoetbald
Het voetbalveld op school
2 doelen, 1 veld.

Tussen de middag ga ik naar huis om te eten, ik voetbal in de speelpauze. Op de middelbare school kan dat niet meer en daar baal ik nu al van.  Het lijkt me wel fijn om straks, als ik op de middelbare school zit, rustig thuis te kunnen werken. Want in de klas word ik de hele tijd gestoord. De blokuren zijn superstom, je moet de hele tijd stil zitten en iedereen verveelt zich. Soms worden er grapjes gemaakt, dan is het ineens wel veel leuker. Maar ik wou wel even zeggen: “Het Wespennest is de bom”.’